Kryzys egzystencjalny to okres w czyimś życiu, w którym zaczyna się zastanawiać nad swoimi przekonaniami, wartościami i miejscem w świecie. Kryzys może być stosunkowo drobnym i krótkoterminowym problemem lub może być ważnym wydarzeniem życiowym, które podważa podstawy tego, kim jest dana osoba i jak chce żyć. Znajdziesz informacje na stronie https://www.nobleconcierge.pl/zdrowie/makiawelizm-co-to/.

Życie ma swoje wzloty i upadki, a większość ludzi doświadcza niepokoju lub depresji. Ale w przypadku kryzysu egzystencjalnego te negatywne emocje mogą prowadzić do znacznej rozpaczy, lęku egzystencjalnego lub depresji egzystencjalnej , powodując, że zmagają się z głębokimi pytaniami dotyczącymi ich znaczenia i celu w świecie. Irvin D. Yalom, znany psychoterapeuta egzystencjalny, stwierdził: „Człowiek wydaje się wymagać znaczenia. Życie bez sensu, celów, wartości lub ideałów wydaje się powodować znaczne cierpienie”

Termin „egzystencjalny” jest popularny dopiero od mniej niż 100 lat. Z tą ideą kojarzy się zwykle filozof Jean-Paul Sartre, ale dopiero kilka lat później psychologowie zaczęli używać tego wyrażenia do opisu ludzi kwestionujących sens życia.

Czy kryzysy egzystencjalne są powszechne?

Kryzysy egzystencjalne są powszechne, ale mogą wyglądać bardzo różnie dla różnych osób, w zależności od osoby i jej sytuacji. Jest całkiem prawdopodobne, że w pewnym momencie swojego życia ktoś przeżyje kryzys egzystencjalny. Jednak intensywność, dotkliwość, czas trwania i wpływ będą się znacznie różnić.